Τρικλοποδιά-Από μια τρικλοποδιά-Που του βάζει Μανιοκατάθλιψη στην τραπεζαρία-Γιατί κλέβει γλυκό απ' των συνασθενών τα πιάτα-Και τους πίνει την πορτοκαλάδα-Εκείνος Άσπενγκερ-Που πήγε να κάψει για τρίτη φορά την οικογένειά του την ώρα που κοιμούνταν-Κι ήταν στην κλινική με εισαγγελική παραγγελία-Γίνεται αχώριστος με την Οριακή Διαταραχή-Που τον σηκώνει τρυφερά απ' το πάτωμα–Άσπρο σαν το πανί-Και ηρεμεί της Μανιοκατάθλιψης την καταιγίδα-Δίνοντάς της τη δική της τη μερίδα-Μετά όπου πηγαίνει αυτή κι αυτός μαζί-Στην αίθουσα ψυχαγωγίας-Τη θλιβερή-Στον κήπο-Στον προαυλισμό-Κάθε απόγευμα-Κάθε πρωί-Σε ομαδικές θεραπείες ζωγραφίζουν τεράστια τριαντάφυλλα-Για να συναντηθούν σε μια γιορτή στο Διάστημα-Που δεν υπάρχει κλινική-Αλλά ύλη σκοτεινή και χρόνου βάραθρα-Κυνηγούν τον ουρανό στων διαδρόμων τα παράθυρα-Κι αυτόν που μαζεύουν τον κρύβουν κάτω από μαξιλάρια-Κάθονται αμίλητοι με μια σιωπή σαν να ατενίζουν από βουνό μια χαραυγή-Που τη διακόπτουν μόνον των νοσοκόμων τα φάρμακα-Από μια τρικλοποδιά-Που του βάζει Μανιοκατάθλιψη στην τραπεζαρία-Γιατί κλέβει γλυκό απ' των συνασθενών τα πιάτα-Και τους πίνει την πορτοκαλάδα-Εκείνος Ασπενγκερ-Που πήγε να κάψει για τρίτη φορά την οικογένειά του την ώρα που κοιμούνταν-Κι ήταν στην κλινική με εισαγγελική παραγγελία-
Από το Καρουσέλ του Τσε Γκεβάρα
ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟ ΞΥΛΟ- Χάραμα —Το ξενυχτάδικο γυαλιά στον αέρα— Καρέκλες—Τραπέζια— Από λόγια βαριά —Μεθυσμένα—Βαριά σαν την πέτρα- Κανείς δεν τα ακούει ειπωμένα- Κανείς δεν ξέρει από ποιον— Σε ποιον προορισμένα-—Καμιά σημασία αυτό για κανέναν—Μπαίνουν όλοι στη μέση — Μπαίνουμε κι εσύ κι εγώ μεθυσμένοι— Ημασταν καιρό με μια αγάπη χαμένη—Ρίχνουμε ξύλο πολύ—Απελπισμένοι —Το ξενυχτάδικο γυαλιά στον αέρα —Από λόγια βαριά μεθυσμένα— Βαριά σαν την πέτρα— Κανείς δεν τα ακούει ειπωμένα—